മോനേ ഡാ മോനേ കുറച്ചു നേന്ത്ര പഴം വാങ്ങി വന്നാ ..അളിയന്‍ വരുന്നുണ്ടത്രേ വൈന്നാരം , എന്തേലും മുന്നില്‍ വെച്ച് കൊടുക്കണ്ടേ ,,,
പണ്ടൊക്കെ ആരൊക്കെ വിരുന്നുകാര്‍ വന്നാലും അവര്‍ക്കുള്ള വിഭവത്തില്‍ പ്രധാനിയായി നേന്ത്ര പഴം എന്ന പേരില്‍ അറിയപെടുന്ന ഏത്തപഴം ഉണ്ടായിരുന്നു ..
അളിയന്‍ വരുന്നത് അഥവാ അന്നവിടെ നില്‍ക്കാനാണെങ്കില്‍ പിന്നെ എനിക്ക് പിടിപ്പതു പണിയാകും ..കോഴിയെ പിടിക്കണം അതിനെ ഓടിച്ചു പിടിക്കാന്‍ തന്നെ കുറെ നേരം വേണം , പിടിച്ചു കഴിഞ്ഞാല്‍ അറുക്കാന്‍ മുസ്ലിയാരെ തിരയണം .അറുത്ത് കഴിഞ്ഞാല്‍ അദ്ദേഹത്തിന് കൊടുക്കുന്ന ചില്ലാനത്തില്‍ നിന്ന് അഞ്ചു രൂപ അടിച്ചു മാറ്റാം എന്നത് മാത്രമായിരുന്നു ഏക ആശ്വാസം ..
അങ്ങിനെ നേന്ത്ര പഴവും കുറച്ചു ഹലുവയും തേങ്ങാ പൂളും അവില്‍ കുഴച്ചതും എല്ലാമായാല്‍ അടിപൊളിയായി ..അന്നേ അടിപൊളി എന്ന വാക്കില്ല ...കുശാലായി .....
പിന്നെ രാത്രി നെയിചോര്‍ കോഴി ക്കറി ആ കറിയില്‍ നിന്ന് തന്നെ ഉമ്മ വളരെ വിദഗ്ദ്ധമായി കുറച്ചു മാറ്റി വെച്ചിട്ടുണ്ടാകും ,പിറ്റേന്ന് രാവിലെ പത്തിരി ക്കൊപ്പം കൊടുക്കാന്‍ ..എല്ലാം കഴിച്ചു എബക്കവുംവിട്ടു കോലായില്‍ പത്രം വായിച്ചിരിക്കുന്ന അളിയനെ നോക്കി ഞാന്‍ നില്‍ക്കും ..മനസ്സില്‍ ഇന്നും ഇയാള്‍ പോണില്ലേ എന്നാകും ഉണ്ടാകുക .....
ഇത്താത്ത പോകാന്‍ വേണ്ടി ഒരുങ്ങുവാന്‍ തെയ്യാരെടുക്കുമ്പോള്‍ ഉമ്മ ഉണ്ടാക്കിയ അച്ചാറുകളും ഉണ്ണിയപ്പവും പറമ്പില്‍ നിന്ന് പപ്പായയും ചെമ്പും ചക്കയും മത്തനും ഒക്കെ പറിച്ചു ഓട്ടോറിക്ഷ വരുന്നതും കാത്തു നില്‍ക്കും ..ഓട്ടോ വന്നാലുടന്‍ എന്നോട് ഏടാ ഇതൊക്കെ വേഗം അതില്‍ കൊണ്ട് വെച്ചാ ...എന്നു പറഞ്ഞു ഉമ്മ വേഗത്തില്‍ ചെന്ന്ഡ്രൈ വറോട് സ്വകാര്യം പറയുന്നത് കാണാം ..പിന്നെയാണ് അത് മനസ്സിലായത്‌ പൈസ ഒലോട് വാങ്ങണ്ട ..ഞാന്‍ തരാട്ടാ ..എന്നാവും ആ സ്വകാര്യം ....
അങ്ങനെ ഒരു വിതത്തില്‍ അളിയന്‍ യാത്രയാകും ...
ഉമ്മാ ഞാന്‍ ചായ കുടിച്ചിട്ടില്ല ...
എടാ ഇന്‍റെ മോനെ ഞാന്‍ മറന്നു ....വേഗം വാ ...എന്നും പറഞ്ഞു നടക്കുമ്പോള്‍ ..എപ്പോളെങ്കിലും അല്ലെ ഓല് വരലോള്ളൂ അപ്പൊ നമ്മള്‍ നന്നായി സല്കരിക്കണം ഇങ്ങിനെ സല്കരിചാലെ അന്‍റെ പെങ്ങള്‍ക്കവിടെ സുഖത്തോടെ ജീവിക്കാന്‍ പറ്റൂ ...എന്ന് ആത്മ ഗതം പോലെ പറയും ...
അന്നത്തെ ആ പത്തിരിയുടെയും കോഴിയുടെയും ഒക്കെ രുചി ഇന്നത്തെ സല്കാരങ്ങള്‍ക്കുണ്ടോ? എന്ന് സംശയം .....?
പണ്ടൊക്കെ ആരൊക്കെ വിരുന്നുകാര്‍ വന്നാലും അവര്‍ക്കുള്ള വിഭവത്തില്‍ പ്രധാനിയായി നേന്ത്ര പഴം എന്ന പേരില്‍ അറിയപെടുന്ന ഏത്തപഴം ഉണ്ടായിരുന്നു ..
അളിയന്‍ വരുന്നത് അഥവാ അന്നവിടെ നില്‍ക്കാനാണെങ്കില്‍ പിന്നെ എനിക്ക് പിടിപ്പതു പണിയാകും ..കോഴിയെ പിടിക്കണം അതിനെ ഓടിച്ചു പിടിക്കാന്‍ തന്നെ കുറെ നേരം വേണം , പിടിച്ചു കഴിഞ്ഞാല്‍ അറുക്കാന്‍ മുസ്ലിയാരെ തിരയണം .അറുത്ത് കഴിഞ്ഞാല്‍ അദ്ദേഹത്തിന് കൊടുക്കുന്ന ചില്ലാനത്തില്‍ നിന്ന് അഞ്ചു രൂപ അടിച്ചു മാറ്റാം എന്നത് മാത്രമായിരുന്നു ഏക ആശ്വാസം ..
അങ്ങിനെ നേന്ത്ര പഴവും കുറച്ചു ഹലുവയും തേങ്ങാ പൂളും അവില്‍ കുഴച്ചതും എല്ലാമായാല്‍ അടിപൊളിയായി ..അന്നേ അടിപൊളി എന്ന വാക്കില്ല ...കുശാലായി .....
പിന്നെ രാത്രി നെയിചോര്‍ കോഴി ക്കറി ആ കറിയില്‍ നിന്ന് തന്നെ ഉമ്മ വളരെ വിദഗ്ദ്ധമായി കുറച്ചു മാറ്റി വെച്ചിട്ടുണ്ടാകും ,പിറ്റേന്ന് രാവിലെ പത്തിരി ക്കൊപ്പം കൊടുക്കാന്‍ ..എല്ലാം കഴിച്ചു എബക്കവുംവിട്ടു കോലായില്‍ പത്രം വായിച്ചിരിക്കുന്ന അളിയനെ നോക്കി ഞാന്‍ നില്‍ക്കും ..മനസ്സില്‍ ഇന്നും ഇയാള്‍ പോണില്ലേ എന്നാകും ഉണ്ടാകുക .....
ഇത്താത്ത പോകാന്‍ വേണ്ടി ഒരുങ്ങുവാന്‍ തെയ്യാരെടുക്കുമ്പോള്‍ ഉമ്മ ഉണ്ടാക്കിയ അച്ചാറുകളും ഉണ്ണിയപ്പവും പറമ്പില്‍ നിന്ന് പപ്പായയും ചെമ്പും ചക്കയും മത്തനും ഒക്കെ പറിച്ചു ഓട്ടോറിക്ഷ വരുന്നതും കാത്തു നില്‍ക്കും ..ഓട്ടോ വന്നാലുടന്‍ എന്നോട് ഏടാ ഇതൊക്കെ വേഗം അതില്‍ കൊണ്ട് വെച്ചാ ...എന്നു പറഞ്ഞു ഉമ്മ വേഗത്തില്‍ ചെന്ന്ഡ്രൈ വറോട് സ്വകാര്യം പറയുന്നത് കാണാം ..പിന്നെയാണ് അത് മനസ്സിലായത്‌ പൈസ ഒലോട് വാങ്ങണ്ട ..ഞാന്‍ തരാട്ടാ ..എന്നാവും ആ സ്വകാര്യം ....
അങ്ങനെ ഒരു വിതത്തില്‍ അളിയന്‍ യാത്രയാകും ...
ഉമ്മാ ഞാന്‍ ചായ കുടിച്ചിട്ടില്ല ...
എടാ ഇന്‍റെ മോനെ ഞാന്‍ മറന്നു ....വേഗം വാ ...എന്നും പറഞ്ഞു നടക്കുമ്പോള്‍ ..എപ്പോളെങ്കിലും അല്ലെ ഓല് വരലോള്ളൂ അപ്പൊ നമ്മള്‍ നന്നായി സല്കരിക്കണം ഇങ്ങിനെ സല്കരിചാലെ അന്‍റെ പെങ്ങള്‍ക്കവിടെ സുഖത്തോടെ ജീവിക്കാന്‍ പറ്റൂ ...എന്ന് ആത്മ ഗതം പോലെ പറയും ...
അന്നത്തെ ആ പത്തിരിയുടെയും കോഴിയുടെയും ഒക്കെ രുചി ഇന്നത്തെ സല്കാരങ്ങള്‍ക്കുണ്ടോ? എന്ന് സംശയം .....?
