അവളും ഞാനും...

അവൾ ഇവിടെ എത്തിയിരിക്കുന്നു..മനസിൽ തോന്നുന്ന വികാരം എന്താണ്..ആഹ്ലാദമാണോ എന്നാൽ അതെന്തിന്, അവൾ എന്റേതായിരുന്നു അത്രേയുള്ളുവല്ലോ..ഇപ്പൊ അവൾ എന്റേതല്ലല്ലോ..പിന്നെ ഞാനെന്തിന് ആഹ്ലാദിക്കണം..മനസ്സ് വെറുതെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.. എന്നാലും വർഷങ്ങൾ ഒരുപാട് കൊഴിഞിട്ടും ഉള്ളിലെവിടെയോ അവളെന്ന വികാരം ഇന്നും ജീവനോടെ നിൽകുന്നു എന്നതല്ലേ യഥാർത്ഥത്തിൽ ഇന്നത്തെ ഈ തോന്നലുകൾക്ക് കാരണം... ശരിയാണ് സ്‌കൂൾ ജീവിതത്തിലെ ആ ഇഷ്ടത്തിന്റെ കാർമേഘം ഇന്നും മനസ്സിലുണ്ട്. ഏത് നേരവും പെയ്യാവുന്ന മഴയെ പോലെ...അതു കൊണ്ട് തന്നെയാകും ഒരു പക്ഷെ മഴയെ ഞാനൊതിരി ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത്, വീണ്ടും അവളുടെ അക്ഷരങ്ങൾ മൊബൈലിൽ തെളിഞ്ഞു ഞങ്ങൾ വരുന്നുണ്ട് കാണണം നീ ഫ്രീ ആകുമോ .. എന്ത് പറയണം പരിജയപ്പെട്ടിടത്തോളവും അവൾ പറഞ്ഞത് വെച്ചും ഭർത്താവ് വളരെ നല്ല ഒരാളാണ്.. എപ്പോ വേണേലും വാ ഞാൻ ഫ്രീ ആണ്... അങ്ങിനെ എഴുത്താനാണ് തോന്നിയത്.. അതു കഴിഞ്ഞിട്ടിപ്പൊ രണ്ടാഴ്ച്ച കഴിഞ്ഞു..കുറച്ചു മുമ്പ് അതാ തെളിയുന്നു ഞങ്ങൾ നിന്റെ സ്ഥലതുണ്ട് കാണാമോ... സ്ഥലം ചോദിച്ചു അവിടേക്ക് കാറോടിച്ചു പോകുമ്പോൾ മനസ്സ് എന്നോട് ചോദിക്കുന്ന പോലെ തോന്നി എന്താണ് എന്നുമില്ലാത്ത ഒരു സന്തോഷവും ചിരീം ഒക്കെ എന്ന്.... ഏയ് ഒന്നൂല്യ എന്ന അറിയതെ പറഞ്ഞപ്പോ ശബ്ദം മനസ്സീന്ന് വിട്ട് പുറത്ത് പോന്നു... ഞാൻ അറിയാതെ ചിരിച്ചു പോയി .. അവളുടെ ഭർത്താവ് പറഞ്ഞു തന്ന സ്ഥലത്തെത്തിയപ്പോൾ എന്നെയും കത്ത് അവരവിടെ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.. ഭർത്താവും മക്കളും കാറിനടുത്തേക്ക് വന്ന് കൈ തന്നു സ്വീകരിച്ചു..അവളെന്തൊ നിന്നിടത് നിന്നനങ്ങാതെ നോക്കി കൊണ്ട് നിന്നു...ഒരു പക്ഷെ അവളുടെ ഉള്ളിലും ചില പഴയ ഓർമകൾ മറ നീക്കി പുറത്ത് വന്നിട്ടുണ്ടാകുമോ ആവോ ... ഞാൻ അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ അവൾ ഹൃദ്യമായി ചിരിച്ചു കുശലം ചോദിച്ചു... ഇപ്പൊ വരാമെന്ന് പറഞ്ഞു മക്കളെയും കൂട്ടി ഭർത്താവ് ബഖാല യിലേക്ക് നടന്നു..ഞാനും അവളും തനിച്ചായി ..എന്തു പറയണമെന്നറിയാതെ ഞാൻ ഒരു നിമിഷം കുഴങ്ങി.. എന്താടോ ജീവിതോക്കെ സുഗല്ലേ ഒരു വിധത്തിൽ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.. വാട്‌സ്ആപ്പിലൂടെ പറഞ്ഞാലും തീരാത്തകഥകൾ പറയാറുള്ള ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ ഞങ്ങളാറിയാതെ തന്നെ മൗനം അതിഥിയായി വന്നു.. സുഖമായി പോകുന്നു..നിനക്കെങ്ങിനെയുണ്ട് ജോലിയൊക്കെ സുഗല്ലേ പിന്നെ പയ്യെ അവൾ ആ സ്‌കൂൾ കുട്ടിയായി മാറി വാ തോരാതെ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.... കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവരും മക്കളും വന്നു.. ഞങ്ങൾ കാറിൽ കയറി ഒരു പാട് സ്ഥലങ്ങൾ പോയി കണ്ടു...ഇടക്കിടെ അറിയാതെ ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ പരസ്പരം കൊളുത്തിയിരുന്നോ ... അവളുടെ വാക്കുകളിലൊക്കെയും ഭർത്താവിന്റെ ഗുണങ്ങൾ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ..അവൾക്കെന്തിനും ഫ്രീഡം കൊടുക്കുന്ന ഒരു നല്ല മനുഷ്യൻ... എനിക്കും ഒത്തിരി ഇഷ്ട്ടായി അവളുടെ കുടുംബത്തെ ജീവിതത്തെ..ഒരു പക്ഷെ എനിക്ക് ഇത്രയും നലൊരു ഭർതാവാകാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ലെങ്കിലോ... എവിടെ ആയിരുന്നാലും അവൾ എന്റെ കൂടെ ഇല്ലെന്നാലും സന്തോഷവതി ആണല്ലോ അവളെന്നുള്ളതിൽ ഞൻ സന്തോഷിച്ചു... തിരിച്ചു അവരെ താമസിക്കുന്നിടത് കൊണ്ടു ചെന്നാക്കി ഞാനെന്റെ റൂമിലേക്ക് പോകുമ്പോൾ മനസ്സ് എന്നോട് പറയുന്ന പോലെ തോന്നി ..ഇതിനും വേണം മോനെ ഒരു ഭാഗ്യമെന്ന്... ചുണ്ടത്ത് വിരിഞ്ഞ പുഞ്ചിരി കണ്ണാടിയിലൂടെ നോക്കി കണ്ട് ഞാനെന്റെ മനസ്സിനെ അടക്കി നിർത്തി.... അവളുടെ ഈ സന്തോഷം എന്നും നിലനിൽക്കട്ടെ എന്നു പ്രാർത്ഥിച്ചു ഞാൻ അവിടന്നു പോന്നു.....